Pokora - nie w wyjawianiu swoich niedostatków, a w tym, by znosić, kiedy o nich mówią inni; aby słuchać ich z cierpliwością, a nawet - z wdzięcznością; w nadrobieniu tych niedostatków, o których nam mówią i w tym, by nie żywić uczucia nieprzyjaźni w stosunku do osób, od których usłyszeliśmy na swój temat.
Caryca Aleksandra